TYMCZASOWE, DODATKOWE REGULACJE I ZMIANY W REGULAMINIE ZAROBKOWEGO PRZEWOZU OSÓB I RZECZY W TRANSPORCIE OSOBOWYM

 


W TROSCE O BEZPIECZEŃSTWO, ZDROWIE I ŻYCIE PASAŻERÓW, ORAZ PERSONELU PRZEWOŹNIKA,
Z POWODU NIEBEZPIECZEŃSTWA, SPOWODOWANEGO PANUJĄCĄ PANDEMIĄ COVID-19, CZASOWO, DO ODWOŁANIA, WPROWADZA SIĘ NASTĘPUJĄCE
REGULACJE:
/PODSTAWA PRAWNA: ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA dnia 16 maja 2020 r. /poz. 878/

w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii

§ 1

1. Pasażerów obowiązuje nakaz trwałego zakrywania ust i nosa. Osoby bez trwale zakrytych ust i nosa, nie mogą korzystać z usług świadczonych przez przewoźnika. Przez trwałe zakrywanie ust i nosa, należy rozumieć takie, które nie dopuści do wydostawania się wraz z oddechem, tzw. areozolu, w którym może znajdować się wirus SARS-CoV-2, będący przyczyną choroby COVID-19. Zdecydowanie zalecamy stosowanie maseczek ochronnych. Obsługa autobusu nie ma możliwości zabrania do autobusu pasażera, który nie zastosuje się do tego wymogu. Pasażer ma bezwzględny obowiązek podróżowania w tym zabezpieczeniu, od początku do końca podróży. Pasażer, który usunie to zabezpieczenie i nie zastosuje się do upomnienia personelu osobowego przewoźnika do natychmiastowego powrotu stosowania wymaganego zabezpieczenia, zostanie bezzwłocznie usunięty z autobusu przez przewoźnika lub personel osobowy przewoźnika, bez zwrotu poniesionych kosztów przejazdu. Personel osobowy przewoźnika, może też wezwać służby porządkowe w przypadku, gdy pasażer nie zastosuje się do poleceń ww. Przypomina się także, że niestosowanie tych wymogów, jest wykroczeniem przeciw prawu i może skutkować ukaraniem pasażera oddzielną karą pieniężną.

2. Uwaga! Ze względu na specyfikę podróżowania autobusami przewoźnika, tj. ograniczonej przestrzeni wewnątrz autobusu, zapisów Rozporządzenia: par. 17, ust.2, pkt.3, nie będzie się stosować. Osoby, które zamierzają podróżować bez zastosowania wymogu zakrywania ust i nosa, chociażby uważały, że mają do tego uzasadnione prawo, nie będą obsługiwane i powinny wybrać inny sposób odbycia podróży.

 

 

PRZYPOMINAMY (par.1, pkt.10 regulaminu): „Uiszczenie opłaty za bilet, lub złożenie personelowi osobowemu przewoźnika lub przewoźnikowi, oświadczenia o posiadaniu uprawnień do przejazdu bezpłatnego, przez pasażera, lub jego opiekuna, oraz zajęcie miejsca w autobusie, lub złożenie, przez organizatora zamówienia na wykonanie przewozu grupowego, jest jednoznacznie rozumiane, jako oświadczenie o pełnym, bezwarunkowym przyjęciu warunków regulaminu. Oświadczenie o braku możliwości zapoznania się, nie zwalnia z obowiązku stosowania zapisów regulaminu, w żadnym aspekcie w nim określonym.”

 

 


REGULAMIN ZAROBKOWEGO PRZEWOZU OSÓB I RZECZY W TRANSPORCIE OSOBOWYM

PROMETEUSZ TRANSPORT

ANDRZEJ NADRA

UL. GMINNA 53E, 22-400 ZAMOŚĆ

 

ROZDZIAŁ I

PODSTAWA PRAWNA, PRZEDMIOT ORAZ ZAKRES STOSOWANIA REGULAMINU

§ 1

1. Niniejszy Regulamin ustala się na podstawie upoważnienia z art.4 ustawy z dnia 15 listopada 1984r. – Prawo Przewozowe (Dz. U. z 2000r. Nr 50, poz. 601 z późniejszymi zmianami oraz art. 18b.1 ppkt. 5 ustawy z dnia 6 września 2001r. o Transporcie Drogowym Dz.U. z 2004r. Nr.204 poz. 2088 z późniejszymi zmianami).

2. Przyjęte w niniejszym regulaminie uregulowania stosuje się w ścisłym powiązaniu z przepisami ustawy – Prawo Przewozowe, z uwzględnieniem wydanych w jej wykonaniu aktów normatywnych oraz Kodeksu Cywilnego.

3. Użyte w regulaminie określenia oznaczają:

A. Regulamin – niniejszy dokument, zawierający zbiór zasad, praw i obowiązków stron umowy, pasażera lub organizatora i przewoźnika;

B. Pasażer – osoba lub osoby cywilne, oraz prawne, na rzecz których swoje usługi transportowe świadczy podmiot, określany dalej jako przewoźnik;

C. Przewoźnik – podmiot gospodarczy Andrzej Nadra, ul. Gminna 53e,   22-400 Zamość, przedsiębiorca zarejestrowany i działający na obszarze Unii Europejskiej, wykonujący usługi transportu publicznego;

D. Organizator – osoba cywilna lub prawna, zawierająca z przewoźnikiem umowę przewozu grupowego;

E. Przewóz zarobkowy – działalność gospodarcza polegająca na wykonywaniu odpłatnie, na podstawie umowy przewozu osób, oraz ich rzeczy w regularnej komunikacji publicznej i w przewozach regularnych;

F. Komunikacja regularna – przewozy regularne osób wykonywane po drogach publicznych według uzgodnionego i podanego do wiadomości publicznej rozkładu jazdy autobusów na podstawie stosownych licencji i zezwoleń;

G. Przewozy grupowe – przewozy wykonywane w czasie i na warunkach uzgodnionych w umowie zawartej między przewoźnikiem, a organizatorem przewozu na rzecz osób trzecich – tj. uczestników przewozu grupowego;

H. Punkt odprawy – przystanek autobusowy, dworzec lub przystanek dworcowy będący miejscem rozpoczęcia lub zakończenia przewozu określonych pasażerów;

I. Kurs autobusowy – połączenie między dwoma krańcowymi punktami odprawy na określonej trasie przewozu w komunikacji regularnej w jednym kierunku;

J. Autobus – pojazd samochodowy skonstruowany z przeznaczeniem do przewozu nie mniej niż 9 osób na miejscach dla pasażerów, będący we władaniu przewoźnika;

K. Personel osobowy – osoby zatrudnione przez przewoźnika, na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, do zapewnienia prawidłowego świadczenia usług transportowych przewoźnika na rzecz pasażerów lub organizatorów;

K. Obsługa autobusu kierowca autobusu, osoba stanowiąca personel osobowy przewoźnika, obsługująca autobus podczas wykonywania przewozu zarobkowego;

L. Rewizor – organ kontrolno-rewizyjny, osoba lub osoby stanowiące personel osobowy przewoźnika, powołany do prowadzenia kontroli pasażerów i obsługi autobusu;

Ł. Bilet – ważny dokument lub dokumenty potwierdzające dokonanie przez pasażera opłaty za przejazd autobusem przewoźnika, podczas przewozu zarobkowego. Rozróżnia się trzy rodzaje biletów:

a) bilet jednorazowy, w tym ulgowy; w przypadku jednokrotnej, jednokierunkowej podróży pasażera, w tym, podróży pasażera z opiekunem, bagażem lub zwierzęciem, określający przystanki wsiadania i wysiadania, wysokość należności oraz/lub trasę przejazdu – wydruk z bileterki fiskalnej lub paragon fiskalny wystawiony przez przewoźnika;

b) bilet wielokrotny, w tym ulgowy; w przypadku okresowej, wielokrotnej, w tym jedno lub wielokierunkowej podróży pasażera – kartonik o wym. 85X53 mm, opisany jako „BILET MIESIĘCZNY”, z naniesionym przez przewoźnika informacjami, określającymi: pasażera, okres (np. miesiąc) w którym obowiązuje, przystanki początkowy i końcowy, godziny odjazdów z przystanków początkowych, ulgi. Bilet wielokrotny, okresowy, ulgowy, wydawany uczniom i studentom, nazywany jest także biletem szkolnym.
Bilet wielokrotny jest biletem imiennym, wydanym tylko jednemu pasażerowi i ważny jest wyłącznie z dokumentem tożsamości pasażera, a w przypadku biletu ulgowego, wraz z ważnymi dokumentami, potwierdzającymi przedmiotowe uprawnienia pasażera;

c) przejazd bezpłatny, w przypadku pasażera, któremu, na podstawie odrębnych przepisów, przysługuje prawo do podróży bezpłatnych – ważne, czytelne dokumenty potwierdzające przedmiotowe uprawnienia, wraz z dokumentem tożsamości uprawnionego pasażera;

M. Kontrola pasażerów – pełny zakres czynności kontrolnych w stosunku do pasażerów, bagażu pasażerów, osób podróżujących pod opieką pasażerów, opiekunów pasażerów, którym taka opieka przysługuje, zwierząt przewożonych przez pasażerów, w tym psów opiekunów osób niewidomych lub niedowidzących, a także osób, dokonujących zakupów biletów w kasach przewoźnika, jeśli dokonują zakupu biletu ulgowego jednorazowego, lub biletu wielokrotnego ulgowego, na swoją rzecz, lub innych osób, w zakresie udokumentowania uprawnień do korzystania z ulg.

4. Regulamin określa warunki obsługi pasażera lub organizatora, odprawy oraz przewozu osób, bagażu i rzeczy, wykonywanych taborem autobusowym przewoźnika.

5. Regulamin stosuje się do przewozu osób i rzeczy w zakresie obejmującym:

A. Regularne przewozy autobusowe;

B. Grupowe przewozy osób.

6. Przewoźnik jest zobowiązany do przewozu osób i rzeczy w zakresie wynikającym z podanego do publicznej wiadomości rozkładu jazdy autobusów, oraz załącznika do zezwoleń na realizację regularnych przewozów na poszczególnych liniach.

7. Zawarcie umowy przewozu w regularnej komunikacji autobusowej osób wymaga spełnienia przez pasażera warunku nabycia biletu na przejazd (przewóz bagażu) albo udokumentowania przysługujących mu uprawnień do przejazdu ulgowego przed rozpoczęciem przewozu.

8. Przewóz uważa się za rozpoczęty z chwilą, gdy autobus, w którym znajduje się pasażer, ruszy z miejsca odjazdu.

9. Umowa przewozu, do której zawarcia dochodzi z naruszeniem przez pasażera warunków, o których mowa w ust. 7 i 8, tj. przez samo zajęcie miejsca w autobusie – nabiera mocy wiążącej, jeżeli pasażer spełni lub zobowiąże się do spełnienia warunku uiszczenia należności przewozowej, powiększonej o opłatę dodatkową za przejazd (przewóz bagażu) bez ważnego biletu.

10. Uiszczenie opłaty za bilet, lub złożenie personelowi osobowemu przewoźnika lub przewoźnikowi, oświadczenia o posiadaniu uprawnień do przejazdu bezpłatnego, przez pasażera, lub jego opiekuna, oraz zajęcie miejsca w autobusie, lub złożenie, przez organizatora zamówienia na wykonanie przewozu grupowego, jest jednoznacznie rozumiane, jako oświadczenie o pełnym, bezwarunkowym przyjęciu warunków regulaminu. Oświadczenie o braku możliwości zapoznania się, nie zwalnia z obowiązku stosowania zapisów regulaminu, w żadnym aspekcie w nim określonym.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY OGÓLNE

§ 2

Przewoźnik może zawierać umowy grupowego przewozu osób (na zasadzie tzw. „najmu autobusu”), przewidujące świadczenie w tym zakresie usług o charakterze okazjonalnym (przewozy wycieczkowe, turystyczne, okolicznościowe itp.) lub zorganizować przewozy regularne specjalne (pracownicze lub szkolne).

§ 3

1. Sposób ustalania i wysokość opłat za przewóz osób i rzeczy oraz zakres i warunki realizacji uprawnień do przejazdów ulgowych i bezpłatnych, określa stosowana przez przewoźnika taryfa oraz właściwe akty prawne.

2. Przewoźnik podaje do wiadomości publicznej aktualne cenniki, oraz zapewnia zainteresowanym pasażerom bezpłatny wgląd do obowiązujących go przepisów przewozowych w biurze przewoźnika lub u obsługi autobusu oraz w innych wymienionych w niniejszym regulaminie miejscach.

§ 4

1. Przewoźnik jest zwolniony z obowiązku przewozu, jeżeli:

a) zachodzą uniemożliwiające przewóz okoliczności, których przewoźnik nie mógł uniknąć, ani zapobiec ich skutkom;

b) pasażer nie zastosował się do przepisów przewozowych, w tym regulaminu;

c) ze względu na rodzaj przewozu, nie ma możliwości jego wykonania przy użyciu posiadanych środków transportowych;

d) w innych przypadkach przewidzianych w niniejszym regulaminie lub odrębnych przepisach.

2. Przewoźnik ponosi wobec pasażera pełne skutki odszkodowawcze w razie przedwczesnego odjazdu autobusu, natomiast za szkodę powstałą wskutek opóźnionego przyjazdu lub odwołania kursu przewidzianego w rozkładzie jazdy odpowiada tylko wówczas, gdy wynika ona z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa jego pracownika.

3. Za rzeczy i zwierzęta, które pasażer przewozi ze sobą pod własnym nadzorem Przewoźnik ponosi odpowiedzialność, jeżeli szkoda powstała z jego winy.

4. Przewoźnik odpowiada za rzeczy pasażera umieszczone podczas przewozu w schowku bagażowym autobusu jak za przesyłkę, ponosząc skutki ich utraty, ubytku lub uszkodzenia.

5. Powstanie szkody, na którą pasażer został narażony podczas przewozu, powinno być zgłoszone niezwłocznie po jej ujawnieniu i wymaga pisemnego potwierdzenia przez obsługę autobusu.

6. W grupowych przewozach osób wykonywanych w regularnym przewozie osób przewoźnik ponosi odpowiedzialność wobec uczestników na zasadach określonych w ust. 1, ppkt. b i c, a wobec organizatora w ust.1, ppkt. a.

7. Zakres i wysokość odszkodowania należnego pasażerowi poszkodowanemu z winy przewoźnika ustala się na zasadach określonych odnośnymi przepisami Ustawy Prawo Przewozowe i Kodeksu Cywilnego.

§ 5

Pasażer odpowiada za zawinione – przez siebie, względnie przez osobę pozostającą pod jego bezpośrednią opieką, zwierzęta przewożone przez pasażera, w tym psa przewodnika osoby niewidomej lub niedowidzącej, bagaż pasażera – uszkodzenie lub zanieczyszczenie autobusu, albo innych urządzeń przewoźnika i obowiązany jest zapłacić odszkodowanie z tego tytułu w wysokości rzeczywistych kosztów wyrządzonej szkody.

§ 6

1. Tryb wzajemnego dochodzenia roszczeń przez przewoźnika i usługobiorcę w postępowaniu sądowym (po wyczerpaniu drogi reklamacji/wezwania), określają przepisy art. 75 Ustawy Prawo Przewozowe.

2. Warunki składania i szczegółowy tryb załatwiania reklamacji regulują odrębne przepisy wykonawcze do Ustawy Prawo Przewozowe.

 

ROZDZIAŁ III

REGULARNY PRZEWÓZ OSÓB

§ 7

1. Przewoźnik w regularnym przewozie osób obowiązany jest zapewnić pasażerowi odpowiednie warunki bezpieczeństwa i higieny oraz należytą obsługę zarówno w dworcowych punktach odprawy, jak też podczas przewozu taborem autobusowym.

2. Przewoźnik ogłasza we wszystkich punktach odprawy – rozkład jazdy, określający przestrzenny i czasowy zakres oferty przewozowej.

3. Przewoźnik może ustalić, że z wydzielonych kursów autobusowych mogą korzystać w pierwszej kolejności określeni pasażerowie, np. posiadacze biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych.

4. Ograniczenie powszechności dostępu do niektórych kursów w przewozie regularnym osób podaje się w rozkładzie jazdy oraz na przystankowych tablicach z godzinami odjazdów autobusów.

 

§ 8

1. Pasażer obowiązany jest posiadać ważny bilet i okazywać go na każde żądanie obsługi autobusu oraz rewizora. Bilet stanowi dowód zawarcia umowy przewozu i nabycia uprawnienia do określonego w nim przejazdu. Przewoźnik, wydając bilet, obowiązany jest do świadczenia przewozu zgodnie z treścią biletu na rzecz pasażera.

2. skreślony

3. Bilet wolno odstąpić innej osobie tylko wtedy, gdy jest biletem jednorazowym, a przejazd nie został jeszcze rozpoczęty. W przypadku biletów jednorazowych ulgowych, pasażer który uzyskał taki bilet, musi wykazać się odpowiednimi uprawnieniami do ulg, w wielkości większej lub, co najmniej, równej, opisanej na otrzymanym blankiecie biletu.

4. Bilet uprawnia do przejazdu określonym kursem autobusowym i nie daje prawa do przerwy w podróży na przystankach pośrednich na trasie przejazdu. Przy przejazdach z przesiadaniem pasażer winien nabyć na każdy kurs oddzielny bilet (chyba, że przewoźnik inaczej zarządzi).

5. Przejazd posiadaczy biletów wielokrotnych ogólnodostępnych i szkolnych innym kursem, niż wynikający z treści biletu – przewoźnik obowiązany jest dopuścić w miarę wolnych miejsc w autobusie.

6. W razie utraty biletu, pasażer traci prawo do dalszego przejazdu i winien wykupić bilet ponownie. Wtórników biletów utraconych (dotyczy to również imiennych biletów uprawniających do przejazdów wielokrotnych) nie wydaje się.

§ 9

1. Pasażer obowiązany jest nabyć bilet na przejazd przed rozpoczęciem przewozu w kasach przewoźnika lub u obsługi autobusu.

2. Przy nabywaniu biletu ulgowego na przejazd pasażer jest zobowiązany do okazanie bez wezwania dokumentu uprawniającego do przejazdu ulgowego.

3. Sprzedaży i przedsprzedaży biletów dokonuje się według kolejności zgłaszania się pasażerów. Inwalidzi o widocznym kalectwie, kobiety ciężarne, osoby z małymi dziećmi na ręku oraz inne osoby (Posłowie i Senatorowie), uprawnione na mocy odrębnych przepisów mogą nabyć bilet poza kolejnością.

4. Przewoźnik może w razie potrzeby i w miarę możliwości wyznaczyć oddzielne kasy biletowe do sprzedaży biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych. Warunki nabywania i korzystania z tych biletów określa taryfa.

5. Pasażer, który nie nabył biletu w kasie, oraz osoba wsiadająca na przystanku, na którym nie ma kasy, może nabyć bilet w autobusie pod warunkiem, że są w nim jeszcze wolne miejsca, a brak biletu zgłosić obsłudze przed wejściem lub bezpośrednio po wejściu do autobusu.

6. Płacąc za przejazd pasażer zobowiązany jest żądać wydania biletu oraz sprawdzić czy jest on właściwy.

 

§ 10

1. Pasażer, który posiada bilet na przejazd ma prawo:

A. Przejazdu w zakresie jaki określa bilet i w określonym autobusie;

B. Przewiezienia ze sobą bez dodatkowych opłat:

a) jednego dziecka w wieku podanym w taryfie jeśli nie żąda dla niego osobnego miejsca siedzącego;

b) rzeczy zaliczone do bagażu ręcznego;

c) małych zwierząt (oprócz psa i ptaków);

d) składanego wózka inwalidzkiego, jeśli jest inwalidą poruszającym się przy jego pomocy;

e) składanego wózka dziecięcego.

C. Przewiezienia za opłatą przewidzianą w taryfie, na podstawie biletu bagażowego:

a) rzeczy zabranych do wnętrza autobusu, których ilość waga i wymiary nie pozwalają zaliczyć tych rzeczy do bagażu ręcznego;

b) rzeczy umieszczonych w osobnym schowku bagażowym autobusu.

2. Pasażer obowiązany jest zachować bilet na przejazd i przewóz bagażu do czasu zakończenia podróży oraz dbać o to, aby wsiąść do właściwego autobusu i wysiąść z niego na właściwym przystanku.

3. Bilety, o których mowa w ust.2, pasażer jest zobowiązany zachować do kontroli w stanie nienaruszonym, czytelnym, pozwalającym na jednoznaczne stwierdzenie ważności przejazdu.

 

§ 11

1. Miejsce zatrzymania się autobusu na trasach ich kursowania wskazują oznaczone odpowiednimi tablicami (znak drogowy D-15) przystanki autobusowe.

2. Nazwy przystanków autobusowych, ze wskazaniem zatrzymujących się na nich autobusów, podaje się do wiadomości publicznej w rozkładzie jazdy.

3. Do obowiązków kierowcy należy zatrzymywanie się autobusem na przystankach przewidzianych w rozkładzie jazdy, kiedy pasażer sygnalizuje chęć wysiadania lub oczekuje na tym przystanku.

4. Kierowca zobowiązany jest wstrzymać odjazd autobusu ruszającego z przystanku, w celu zabrania spóźnionego pasażera wyraźnie sygnalizującego zamiar skorzystania z przejazdu tym autobusem.

5. Z wyjątkiem przypadków uzasadnionych szczególnymi okolicznościami pasażer może wsiadać i wysiadać z autobusu tylko na przystankach autobusowych.

6. Żądanie zatrzymania autobusu między przystankami (ust.5) uwzględnia się w miarę możliwości eksploatacyjnych, zwłaszcza, gdy pasażer zamierzający wsiąść do autobusu lub wysiąść z niego zalicza się do osób wymagających specjalnej opieki, a czynność zatrzymania autobusu, nie zagraża bezpieczeństwu innych uczestników ruchu drogowego.

7. Autobus, w którym nie ma urządzeń sanitarnych kierowca winien zatrzymać na żądanie pasażera w najbliższym odpowiednim miejscu.

8. Osobę, która doznała w drodze nagłej niedyspozycji lub ataku, zagrażającej życiu choroby, kierowca autobusu ma obowiązek dowieźć bezpośrednio do najbliższego punktu pomocy medycznej.

 

§ 12

1. Przy wsiadaniu do autobusu i wysiadaniu z niego oraz podczas przewozu, lub kontroli, pasażer obowiązany jest stosować się do przepisów porządkowych ogłoszonych przez przewoźnika, wskazówek rewizora, oraz obsługi autobusu, który odpowiada za zapewnienie właściwych i bezpiecznych warunków przewozu osób i rzeczy.

2. Przy zajmowaniu przez pasażerów miejsc w autobusie, przewoźnik uwzględnia pierwszeństwo przejazdu przysługujące równorzędnie (według kolejności wsiadania) posiadaczom ważnych na dany kurs biletów miesięcznych ogólnodostępnych i szkolnych oraz osobom z biletami jednorazowymi.

3. Pasażer może zająć w autobusie jedno miejsce dla siebie oraz po jednym miejscu dla każdej podróżującej z nim osoby, której bilet może okazać.

4. Numery miejsc widniejące na biletach nabytych w kasie obowiązują tylko w autobusach pospiesznych, w kursach zwykłych i przyspieszonych o miejscu zajętym w autobusie decyduje kolejność wsiadania.

5. W autobusach pośpiesznych z miejscami numerowanymi, miejsce wskazane na bilecie przysługuje pasażerowi tylko przy wsiadaniu na przystanku, z którego autobus rozpoczyna jazdę. Wsiadając na przystanku pośrednim, pasażer może zająć swoje miejsce oznaczone na bilecie, jeżeli nie zostało ono jeszcze zajęte przez innego pasażera, albo inne wskazane przez kierowcę, o ile w autobusie są nadal wolne miejsca. W drodze wyjątku przewoźnik może na wybrane połączenia komunikacji pospiesznej prowadzić sprzedaż miejsc z numerami.

6. Pasażer zajmujący miejsce oznaczone napisem : „dla inwalidy” lub „dla osoby z dzieckiem na ręku”, winien je natychmiast zwolnić dla osoby uprawnionej. Nie dotyczy to pasażerów autobusów pospiesznych, którzy posiadają bilety z wyznaczonymi numerami miejsc.

7. W czasie jazdy pasażer winien zachować rozwagę i ostrożność, a w szczególności nie powinien otwierać drzwi i okien bez zgody kierowcy, wyrzucać przez nie jakichkolwiek przedmiotów oraz wskakiwać i wyskakiwać z autobusu będącego w ruchu.

8. Pasażerowi nie wolno zachowywać się w autobusie w sposób utrudniający pracę kierowcy, oraz uciążliwy dla pozostałych pasażerów, ich podopiecznych, i/lub przewożonego przez nich, w sposób właściwy, zwierząt i bagażu.

9. We wszystkich autobusach komunikacji publicznej obowiązuje ustawowy zakaz palenia tytoniu, picia napojów alkoholowych lub używania środków odurzających przez pasażerów, osoby pozostające pod jego opieką, oraz obsługę.

10. Przewoźnik może wprowadzić w niektórych typach autobusów zakaz używania telefonów komórkowych i innych urządzeń elektronicznych.

 

§ 13

1. Przewoźnik, rewizor, oraz obsługa autobusu, nie dopuszczają do przewozu, a także mają prawo, korzystając w razie potrzeby z pomocy organów porządkowych w tym policji, usunąć z autobusu osoby:

a) odmawiające uiszczenia należności za przejazd autobusem;

b) nie przestrzegające, pomimo upomnienia, obowiązujących przepisów i nie podporządkowujące się wskazówkom personelu przewoźnika;

c) nietrzeźwe, zakłócające spokój i wywołujące swym zachowaniem zgorszenie publiczne;

d) znajdujące się w stanie, który z różnych względów może być uciążliwy lub niebezpieczny dla innych pasażerów lub personelu przewoźnika;

e) mogące zabrudzić innych pasażerów, ich mienie, zanieczyścić wnętrze autobusu, lub personel przewoźnika.

 

2. Osobom wymienionym w ust. 1, ppkt. a-e, przysługuje zwrot należności stosowny do niewykorzystanego z ich winy świadczenia przewozowego, po potrąceniu części należności tytułem odstępnego – 10%.

3. Obsługa autobusu ma prawo odmówić zabrania do przewozu większej ilości osób, niż wynosi liczba miejsc określonych w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

 

§ 14

1. Za całkowicie lub częściowo niewykorzystany bilet jednorazowy przewoźnik obowiązany jest zwrócić stosowną kwotę należności pod warunkiem, że pasażer dokona zwrotu lub uzyska poświadczenie niewykorzystania biletu przed upływem terminu jego ważności.

2. Nie wymagają poświadczenie bilety całkowicie niewykorzystane zwrócone w kasie przewoźnika najpóźniej w przeddzień daty ważności biletu.

3. Podstawą do obliczenia zwracanej należności jest cena niewykorzystanego biletu zwróconego:

a) bezpośrednio w kasie nabycia, co najmniej na 15 minut przed rozpoczęciem przyjazdu (należność zwraca kasa biletowa);

b) w trybie reklamacji złożonej na piśmie najpóźniej w terminie 30 dni od daty ważności biletu, po uprzednim poświadczeniu jego niewykorzystania (należność zwraca przewoźnik obsługujący dany kurs).

4. Poświadczenia o niewykorzystaniu biletu, zakupionego w kasie autobusu, dokonuje obsługa autobusu, w którym dokonano zakupu biletu.

5. Bilet poświadczony jako niewykorzystany uprawnia pasażera wyłącznie do ubiegania się o zwrot zapłaconej należności, z zastrz. ust. 7-11.

6. Należność za częściowo niewykorzystane bilety zwraca się wyłącznie na podstawie reklamacji pisemnej – poprzez kasę główną przewoźnika.

7. Do obliczenia zwracanej należności za bilety na przejazd jednorazowy przyjmuje się:

a) w razie całkowitego niewykorzystania biletu – zapłaconą należność;

b) w razie częściowego niewykorzystania biletu – różnicę między zapłaconą należnością, a należnością przypadającą za wykonane świadczenie.

8. Nie przysługuje zwrot należności za bilety niewykorzystane z przyczyn zawinionych przez pasażerowi, zwracane po terminie ich ważności lub po odjeździe autobusu, w którym winny być wykorzystane, chyba, że pasażer uzyskał wcześniej poświadczenie niewykorzystania z powodu choroby, albo innych ważnych przyczyn, całkowicie od niego niezależnych.

9. Od zwracanych należności określonych w ust. 2 i 6 przewoźnik potrąca 10% odstępnego.

10. Nie stosuje się potrącenia odstępnego i zwraca pasażerowi całą należność zapłaconą za przejazd, jeżeli odstąpił on od umowy przewozu z przyczyn występujących po stronie przewoźnika (np. przerwy w ruchu i utraty połączenia na skutek awarii autobusu albo odwołania, bądź opóźnienia kursu przewidzianego w rozkładzie jazdy) – i nie skorzystał z przewozu zastępczego.

11. Przepis ust. 10 nie ma zastosowania do przejazdów odbywanych na podstawie biletów wielokrotnych.

 

ROZDZIAŁ IV

PRZEWÓZ RZECZY PASAŻERA

§ 15

Rzeczy przewożone przez pasażera może on zabrać ze sobą do wnętrza autobusu, albo oddać do przewozu w oddzielnym schowku bagażowym.

 

§ 16

1. Rzeczy dopuszczone do przewozu, w zależności od ich rozmiarów, ilości i sposobu rozmieszczenia, mogą być przewożone bezpłatnie lub za opłatą przewidzianą w taryfie.

2.Nie podlegają opłacie łatwe do przenoszenia przedmioty, stanowiące bagaż ręczny, które:

a) nie tamują przejścia, nie przeszkadzają pasażerom i nie narażają ich na niewygodę lub niebezpieczeństwo;

b) są trzymane przez pasażera w ręku lub na kolanach;

c) nie wymagają dla ich rozmieszczenia więcej przestrzeni niż ta, którą pasażer ma do swojej dyspozycji na półce nad zajmowanym fotelem lub pod nim.

3. Za każdą sztukę rzeczy przewożonych wewnątrz autobusu, a nie rozmieszczonych w sposób określony w ust. 2 oraz rzeczy przewożone w oddzielnym schowku bagażowym, pobiera się opłatę, której wysokość podaje taryfa stosowana przez przewoźnika i określona w taryfie przewozowej. Na rzeczy przewożone za opłatą wydaje się pasażerowi bilet bagażowy, a rzeczy umieszczone w schowku zaopatruje się dodatkowo w nalepkę (wywieszkę) identyfikacyjną.

4. Zezwala się na bezpłatny przejazd w autobusie psów przewodników osób niewidomych. W przypadku pozostałych psów (bez względu na jego wielkość) pobiera się opłatę ustaloną w zarządzeniu przewoźnika. Każdy przewożony pies (także pies przewodnik) musi być trzymany na smyczy i mieć założony kaganiec, a jego opiekun winien okazać bez wezwania przy wsiadaniu do autobusu, ważne świadectwo szczepienia psa. W każdym przypadku przejazdu psa w autobusie, kierowca w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności mając na uwadze bezpieczeństwo podróżowania innych pasażerów autobusu, może odmówić zabrania psa do autobusu lub wezwać opiekuna psa, do opuszczenia autobusu wraz z psem, w trakcie podróży.

5. Dopuszcza się przewóz w autobusie, bez opłaty, małych zwierząt pokojowych i ptaków, z zastrz. ust.4, jeśli nie są uciążliwe z powodu woni lub hałasu i są zabezpieczone przed wyrządzeniem przez nie szkody, tj. muszą znajdować się w klatkach lub innych, odpowiednich pojemnikach.

6. W autobusie nie wolno przewozić:

a) przedmiotów mogących wyrządzić szkodę pasażerom lub mieniu przewoźnika i utrudniających warunki odbywania podróży;

b) rzeczy, których przewóz jest zabroniony na podstawie odrębnych przepisów administracyjnych, celnych, sanitarno-porządkowych, w tym: materiałów cuchnących, zapalnych, łatwopalnych, wybuchowych, żrących, trujących, radioaktywnych i innych niebezpiecznych lub pustych pojemników po ich przechowywaniu;

c) broni palnej nabitej i nienabitej (zakaz nie dotyczy osób, które są uprawnione do jej noszenia za względu na pełnione funkcje);

d) żywych zwierząt z wyjątkiem przewidzianych w ust. 4 i 5.

7. W razie uzasadnionego podejrzenia, że bagaż pasażera zawiera rzeczy zabronione, opisane w ust.6, przewoźnik ma prawo sprawdzić, w obecności pasażera, zawartość tego bagażu, a w razie potwierdzenia się podejrzeń, odmówić zabrania przedmiotowego bagażu do przewozu.

8. Jeżeli nie można ustalić właściciela bagażu podlegającego sprawdzeniu, przewoźnik natychmiast wzywa Policję celem jego usunięcia i zabezpieczenia. Dokonuje tej czynności w obecności dwóch świadków i postępuje z zakwestionowanymi przedmiotami sposób określony przepisami o rzeczach znalezionych, lub przekazuje je policji do dalszych czynności.

9. Po zakończonym przewozie obsługa autobusu wydaje pasażerom rzeczy przewożone w schowku bagażowym za zwrotem odcinka nalepki (wywieszki) identyfikacyjnej. Osobie, która nie może go okazać, przewoźnik wydaje bagaż tylko po udowodnieniu przez nią tytułu własności i po spisaniu danych personalnych tej osoby z ważnego dokumentu tożsamości.

10. Sposób postępowania z rzeczami nieodebranymi przez pasażera po zakończeniu przewozu, określają odrębne przepisy o rzeczach znalezionych.

 

ROZDZIAŁ V

PROWADZENIE KONTROLI BILETÓW

§ 17

1. Do prowadzenia kontroli pasażerów, uprawnieni są rewizor, oraz obsługa autobusu. Rewizor uprawniony jest do prowadzenia kontroli zarówno pasażerów, jak i obsługi autobusu.

2. Rewizor, uprawniony jest do przeprowadzania kontroli wewnątrz autobusu, a w stosunku do pasażerów wysiadających z kontrolowanego autobusu, także na dworcach, przystankach, oraz innych miejscach, w których zatrzyma się kontrolowany autobus, a pasażer go opuszcza.

3. Podczas przeprowadzania kontroli, pasażer zobowiązany jest do wykonywania poleceń rewizora lub obsługi autobusu, a w szczególności, okazać następujące dokumenty:

a) ważny bilet;

b) w przypadku podróżowania na podstawie biletu jednorazowego ulgowego – ważny bilet jednorazowy ulgowy, wraz z ważnym dokumentem uprawniającym do przejazdu ulgowego, z zastrz. ust.4;

c) w przypadku podróżowania na podstawie biletu wielokrotnego – ważny bilet wielokrotny, wraz z ważnym dokumentem tożsamości;

d) w przypadku podróżowania na podstawie biletu wielokrotnego ulgowego (w tym biletu szkolnego) – ważny bilet okresowy, wraz z ważnym dokumentem ze zdjęciem, potwierdzający prawo do zastosowania ulgi (np. legitymacja szkolna); w przypadku, gdy dokument stwierdzający prawo do ulgi nie posiada zdjęcia z wizerunkiem uprawnionego, lub zdjęcie i/lub dane personalne są nieczytelne, lub wizerunek na zdjęciu i/lub inne dane budzą jakiekolwiek wątpliwości rewizora (dokument zniszczony całkowicie, częściowo, zanieczyszczony, lub inne), rewizor lub obsługa autobusu, mogą zażądać okazania ważnego dokumentu tożsamości pasażera;

e) podróżujący w charakterze opiekuna pasażera, jako osoby niepełnosprawnej – ważny bilet, wraz z dokumentami uprawniającymi pasażera do posiadania opiekuna, oraz dokumenty tożsamości pasażera i opiekuna.

4. W każdym przypadku, kiedy pasażer podróżuje na podstawie:

a) biletu jednorazowego ulgowego;
b) biletu wielokrotnego ulgowego,

rewizor lub obsługa autobusu, mogą zażądać okazania dokumentów tożsamości, zaś pasażer i/lub opiekun, pod rygorem par 20, są zobowiązani je okazać.

5. W przypadkach opisanych w ust. 3 ppkt.c-e, jako dokumenty potwierdzające tożsamość, dopuszcza się następujące, ważne dokumenty: dowód osobisty, paszport, karta stałego pobytu na terenie RP. Dopuszcza się okazanie prawa jazdy* (*wydane w Polsce lub UE; wydane w UE musi być redagowane czcionką łacińską).

 

§ 18

1. Pasażer, u którego organ kontrolny przewoźnika ujawnił brak ważnego biletu na przejazd, i/lub na przewóz rzeczy i bagażu podlegającego opłacie, i/lub na przewóz zwierząt, a także brak dokumentów potwierdzających uprawnienia do podróży z psem przewodnikiem osoby niewidomej lub niedowidzącej, obowiązany jest do uiszczenia należności przewozowych oraz opłaty dodatkowej, której wysokość określono w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury – podaje taryfa za przewóz osób i bagażu przewoźnika.

2. Opłatę, o której mowa w ust. 1 stosuje się również w przypadku stwierdzenia, że pasażer zabrał do autobusu rzeczy wyłączone z przewozu lub spowodował bez uzasadnionej przyczyny zatrzymanie, opóźnienie, albo zmianę trasy przejazdu autobusu.

3. Należność przewozową za drogę, którą pasażer przebył bez biletu pobiera się według taryfy normalnej, nie uwzględniając ewentualnych uprawnień do ulgi. Jeżeli miejsca rozpoczęcia przejazdu nie można ustalić, należność tę oblicza się za całą drogę przebytą przez autobus od punktu odprawy.

4. Pasażer, który odmawia uiszczenia należności i opłaty dodatkowej podczas kontroli w autobusie może kontynuować podróż, jeżeli wylegitymuje się dokumentem tożsamości i podpisze zobowiązanie do zapłaty należnej kwoty w terminie 7 dni od daty przyjęcia protokołu, oraz opłaci bilet jednorazowy za przejazd, z miejsca rozpoczęcia przejazdu, z zastrz. ust.3. do końcowego punktu odprawy (przystanek końcowy). W przeciwnym razie rewizor może w miejscu prowadzenia kontroli, lub na najbliższym przystanku usunąć pasażera z autobusu oraz wezwać organy porządkowe (policję) w celu sporządzenia protokołu dot. przejazdu pasażera bez ważnego biletu.

5. Należność nie uiszczona w terminie podanym w ust. 4 podlega windykacji wraz z kosztami dodatkowego postępowania, w tym kosztami zastępstwa procesowego, na zasadach odrębnych określonych w odrębnych przepisach.

6. Ujawnione u pasażerów bilety fałszywe, lub przerobione bilety przewoźnika, zatrzymuje się i przekazuje z odpowiednim doniesieniem organom porządkowym, tj. policji. Pasażera, posługującego się takim biletem lub dokumentem, traktuje się jak osobę podróżującą bez ważnego biletu. Przewoźnik może odmówić takiej osobie sprzedaży biletu wielokrotnego, przez okres 12 miesięcy.

 

§ 19

1. Posiadanie ważnego dokumentu stwierdzającego tożsamość, jest bezwzględnym obowiązkiem każdego pasażera, który podróżuje inaczej, niż na podstawie biletu jednorazowego normalnego (bez ulg).
2. Jeżeli podróżujący na podstawie biletu wielokrotnego, nie okaże ważnego dokumentu tożsamości, rewizor może wezwać służby porządkowe, np. policję, w celu ustalenia, czy pasażer okazujący imienny bilet, rzeczywiście jest osobą, do której należy bilet, okazany rewizorowi.

§ 20

1. W przypadku, kiedy podróżujący, o którym mowa w par 17 ust. 4, nie zastosuje się do poleceń rewizora, rewizor zatrzymuje blankiet biletu wielokrotnego, lub biletu jednorazowego ulgowego. Rewizor wystawia mandat za podróż bez ważnego biletu, na którym nanosi adnotację „do wyjaśnienia”. Pasażer podpisuje się wyraźnie swoim imieniem i nazwiskiem. Z zastrz. ust. 2., pasażer ma obowiązek zapłaty mandatu na zasadach opisanych w par 18, ust.1.

2. Pasażer, który podróżował bez dokumentu potwierdzającego posiadanie wymaganych uprawnień lub dokumentu tożsamości, np. przez zapomnienie lub przypadek, udaje się z wystawionym mandatem do siedziby przewoźnika, gdzie po wyczerpującym wyjaśnieniu i udokumentowaniu uprawnień i/lub tożsamości, uiści opłatę manipulacyjną, zaś mandat zostanie anulowany.

3. Jeżeli pasażer, który nie okazał rewizorowi dokumentu tożsamości i któremu wystawiono mandat z adnotacją „do wyjaśnienia”, nie zgłosi się do wyjaśnienia, ani nie zapłaci wysokości przedmiotowego mandatu, przewoźnik może odmówić takiej osobie sprzedaży biletu wielokrotnego, przez okres 6 miesięcy.

2. Podczas prowadzenia czynności kontrolnych w autobusie, decyzje rewizora posiadają wyższy priorytet niż decyzje obsługi autobusu, zarówno w stosunku do pasażerów, jak i obsługi autobusu.

 

ROZDZIAŁ VI

GRUPOWE PRZEWOZY OSÓB

§ 21

1. Realizacja grupowego przewozu osób podlega na zadysponowaniu do wykonania usługi zamówionej przez organizatora przewozu, odpowiednio przygotowanego autobusu, prowadzonego przez kierowcę będącym personelem przewoźnika.

2. Zamówienie na grupowy przewóz osób autobusem powinno być złożone przez organizatora przewozu w formie pisemnej. Przewoźnik może przyjąć zamówienie ustne, które wymaga późniejszego potwierdzenia na piśmie. Stosuje się druki zamówień opracowane przez przewoźnika.

3. Treść zamówienia powinna obejmować: nazwę, albo imię i nazwisko oraz adres organizatora przewozu, regon, NIP, a także dane potrzebne do ustalenia warunków przewozu i obliczenia należności za usługę.

4. Umowę przewozu uważa się za zawartą z chwilą uzgodnienia przez strony istotnych dla jej realizacji postanowień, a w szczególności:

a) rodzaju i wymaganej pojemności autobusu;

b) czasu i miejsca podstawienia pojazdu;

c) przewidywanego czasu trwania usługi;

d) przebiegu trasy i punktu docelowego przewozu oraz czasu przewozu i postojów;

e) wysokości lub sposobu wyliczenia należności oraz terminu i sposobu jej uregulowania przez organizatora przewozu;

f)  innych kwestii, które strony uznają za istotne.

5. Treść umowy powinna być potwierdzona pisemnie.

 

§ 22

1. W razie odstąpienia przez organizatora od umowy przewozu później niż w dniu poprzedzającym wykonanie usługi, przewoźnikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości ustalonej przy zawarciu umowy lub 10% należności określonej w umowie. Odszkodowanie w tej samej wysokości przysługuje organizatorowi, w razie odstąpienia od umowy po takim terminie przez przewoźnika.

2. Jeżeli przewoźnik nie może podstawić autobusu o umówionym rodzaju i pojemności, winien niezwłocznie poinformować organizatora, jaki pojazd, lub pojazdy, mogą być podstawione zastępczo.

3. W przypadku podstawienia autobusu zastępczego, przewoźnik nie może żądać od organizatora opłaty wyższej, niż za podstawienie pojazdu zamówionego, chyba, że strony umówią się inaczej.

 

§ 23

1. Kierowca obsługujący autobus obowiązany jest podczas przewozu stosować się do dyspozycji organizatora, związanych z realizacją usługi ale zgodnych z obowiązującymi przepisami prawa.

2. Jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie względy eksploatacyjne i nie zagraża to bezpieczeństwu przewozu, obsługa autobusu może wykonywać dodatkowe dyspozycje i zlecenia organizatora, za które przysługuje przewoźnikowi dodatkowa zapłata i jednocześnie zachowane są normy wynikające z Kodeksu Pracy i Ustawy o czasie pracy.

 

§ 24

Organizator przewozu zobowiązany jest do nadzoru nad przestrzeganiem przez uczestników przewozu obowiązujących przepisów porządkowych. Organizator i uczestnik przewozu, ponoszą solidarną odpowiedzialność za szkody wyrządzone w mieniu przewoźnika, chyba, że strony umówią się inaczej.

 

§ 25

Niniejszy regulamin zatwierdzono dnia 30.12.2019 r., z mocą obowiązywania od dnia 01.01.2020 r.

§ 26

Zmiany w treści regulaminu można wprowadzić w każdym czasie w formie pisemnej.